ناديتك وسط صراخى يا أمى خفت عليكى من عذاباتى

كانت دمع عينيكى عليا شوكة تزود من آلاماتى

† شوفتى ازاى اولادى باعونى شوفتى ازاى بالسب هانونى

وكل جلدة فى جسمى يا أمى كانت رد حنانى وحبى

† ولا طريق الصلب يا امى كان مفروش كله من دمى

رغم الشوك اللى على جبينى كانت نظرة عينى عليكى

† والمسمار اللى فى إيديا كان والحربة طريق للنور

رغم الدم اللى على عينيا كنت شايلك أغلى شعور

† وقلت آه يا أمى منهم وقلت آه وانا قابلهم

نسيوا انى جيت علشانهم ودفعت انا الدم بداله