كتير بحتاج افتكرك وليه طب غبتى
كنتى معشمانى فكونك باقيه ومع اول مطب سبتى
حرَفتى الوعد قتلتى ورد قلبى
حرقتى الاخضر ف البستان وياريت زعلتى
الابيض فيكى اسود مع اول وعد
بدى سبت استنى حد لحد مشفت منك بعد
وارجع اقول ده غصب عنها واحامى الغلطه منها
حالى عليها هان ف عااش القلب فيها يمدح
وادعيلك عادى منا شفت منك حلو
وياما ضحكت ياما فرحت ياما زعلت وارجع احن
كان بنا حلم وادينى صحيت من نومى
فلمك حلو والتمثيل تستاهلى عليه تسقيف جمهورك
عشت كتير بطولى لحد ما شفتك قولت يا وحده غورى
وادينى رجعت للوحده غرقان ف دموعى
وبحضن تانى القهوه وفيها اتدفى
واكلم ضلى واشكى يقولى احسن
يا حضن دافى القهوه دفاها كافى
يا ونس حالى الضل عنك باقى
طب يا احلامى الواقع قتلهالى
يا كل شئ احتاجتو مجاش ولو ثوانى
العشم عدم نظره قلم مره لورق
قارب شبع من الغرق حالى فارق لا مافرق
بابى اتقفل بالى اتسرق سابت غابت نام الامل
تاه الكاتب من الألم هى عاشت ف موت انا
ولا حاجه من الى احتجت ليها هنا
انا السبب ولا الزمن ولا الدنيا عايزه كده
علاقه اتبنيت من القش دخل فيها شراره زعل
باقه خلصت من كتر تحميل الماضى بأديى اتقتل
بنيت جزيره ياريتك جيتى تشوفى
كان فستانك من الشجر والببيونه من حروفى
كانت كوشه من خيالى وكانت دبله مش مقاسى
وكانت كدبه من نصيبى وكان الباقى للى باقى
ولان معدش باقى ف الباقى هيبقا بابى
قوضتى ملكى وحضنى ورق والونس خيالى
ولسه فاكر او بحتاج انى افتكر خيالك
ياريتك كنت صبرتى كُنت هتغير عشانك
يا حضن دافى القهوه دفاها كافى
يا ونس حالى الضل عنك باقى
طب يا احلامى الواقع قتلهالى
يا كل شئ احتاجتو مجاش ولو ثوانى
