لا انا كنت بره ولا مهاجر انا الى جايلك من باكر
قلبى و لا البحر الهادر عينى و لا الجمره الليله
خلى الندى من احلامك يسقى النبات من ايامك
حطى الى خلفك قدامك تلقى البلد عامره الليله
الليل يصبح و يمسى و اتفكرينى و اتنسى
شميت هواكى لقيت نفسى يا طيبه و صابره الليله
البنت قالت فستانى منشور على الشط التانى
خدنى المراكبى و عدانى و رجعت فى القمره الليله
ياللى صافحتك بغوايش عايش و لا لغيرك عايش
قلبى و لا البحر الطايش عينى و لا الجمره الليله
قال فينا غنوه و حدوته قال مافيناش قوله توته
ماهياش عجينه و ملتوته كل القلوب حمره الليله
ده العنقريب اللى قنيته سبع سنين استنيته
على الجريد الى رميته هتظهر السمرا الليله
