Bir yıl oldu yazmayalı sözlerimi kafesledim

Ben özledim gözlerini hep içimde besledim

Özlemimin derinliği hatırlatır seni bana

Evlendiğin o çocukta iyi baksın lütfen sana

Benim sevgim mi az geldi söyle bi

Eğer gittiysen de benden sıksaydın şu mermiyi

Elim kolum bağlı kaldı ben kokunu özledim

Hatalarla yaşadığım bu aşkı da kaybettim

Şimdi mutlusun biliyorum ki gözlerinden

Döktüğüm gözyaşlarının acısı da çıkar benden

Şimdi yalnızım senden sonra sevemedim

Şimdi cansızım ben kalbimi eline verdim

Şimdi yarın yok ben dünümü önüne serdim

Bir de elin yok sense tenini kime verdin

Tamam benim sevgim biz olmaya yetmedi

Ama mesafeler mi her seferde engeldi

Bak bu kaçıncı kurtuluşumuz olmadı

Her seferde başlayan bu aşk yine tutmadı

Neyse boş ver sen takma hiç beni

Bak bu parçada bile anlatıyorum seni

Kimse duymasın benim seni sevdiğimi

İçimde ki bu aşkın hiç bi zaman bitmedi

Adın duyuldukça bana hatırlattı hep seni

İnan ki ben unutmadım o yem yeşil gözleri

Birde gülüşün vardı hafızamdan silmedim

Elimde değil ki yar resimleri silemedim

Şubat soğuk olur sarılmanı özledim

Gel be nolursun gül yüzlü dilberim

Eğer mutluysan tamam orda kal

Unutmamı bekleme bu semtte hatıran var

Bak şimdi son kağıt karaladıkça bitmiyor

İçimde ki özleminle inan ki yaşanmıyor

Ben adını duyunca mutlu olan biriydim

Senin yokluğuna ben dayanamam bilirsin

Resimlerin sözlerin aklıma gelir bi an

Ben her defa söylüyorum unutamadım ki lan

Tamam haketmedim diyelim ki sevmedim

Ardından döktüğüm gözyaşlarımı görmedin

Bak bu genç sen orada mutluyken

Hâlâ sana yazıyorsa sen utan be birtanem