الكلام ذوقتو ما نفعشى
السلام برميه ما يوصلشى
الحنان اديتو ما تمرشى .. انتو عايزين ايه
دا اللى ناقص اقطع شرايينى
حبى ليكو شمت عدوينى
انتو يلى مطلعين عينى .. كل دا على ايه
قلبى لما اتألم سلم للجراح .. مش مستحمل تانى لف و دوران
حتى الحلم بالنسبالى غير متاح .. أدام عينى مقفوله كل البيبان
ما بقتش مستحمل أسمع كلام .. الكلام فى ودانى بسمعو نشاذ
و بقول ادينى عايش و السلام .. ويا ناس بتبصلى بعيون ازاز
العيون كدابه مكاره .. القلوب سودا و غداره
و مفيش على حبكم أماره .. انتو م الحاقدين
وقفين على قلبى بخساره .. طلعين فيها بطياره
مليين الغدر ف شكاره .. و موزعين
سامع بس مش مفسر الحوار .. مش مهتم مين هيجى و مين يروح
كلو بالنسبالى على نفس المسار .. ناس عايشين لكن بلا روح
زى طفل ما بيعرفش الخوف .. جاهل بمكانو وسط الاشباح
فاتح عينى و برضو مش قادر أشوف .. غير ذكرى من عمرى اللى راح
أشكى أنا لأ ما اشكيش .. لومين عليه ما ببكيش
عايش حالة دراويش .. و راح زمانو
أفكارى هدامه قتاله .. و دماغى ع الفاضى شغاله
عقلى مش راسى على حاله .. و راضى بجنانو
ساكن انا صامت انا واقف فى مكانى .. راضى انا مش راضى كلو سواء
عايش انا بينكو بس قاطع ودانى .. دماغى نايمه و مش طالبه غباء
و لا ضحكه و لا كلمه و لا الدموع .. انا داهن الصمت ع الحيطان
أنا اللى ف كل حاله برجع مخدوع .. و صغير و البشر حيتان
خفافيش و محلله دمى .. و لا يوم ترحم و لا تسمى
انا واخد الليل على اسمى .. و سايب نهاركو
مرفوض مخلوق يقربلى .. لا غريب و لا حد يقرب لى
وحدى و الوحده أرحملى منهم و منكو
