اقلامى سودا عبيتها حب كتبت نوتة
قريتها ضحكت لقتنى بسال مين كتبنى فى الحدوتة
دا مش زهايمر زى ما تقول صداع من كتر هد الحيل
كان ضحكى مش لكوميديا ادتنى دور بطل فى تراتيل
..
كنت فين يا اللى انت غابت عنى اراضيك
لو بس اشوفك صدفة اتاسف عالايام واراضيك
مش هحتاج ساعتها غير حضنك هل هان عليك
دنا كنت اتمنى تضحك كنت اتمنى الهنا ليك
..
رغم انى انسان غويط مش بالصعب انك تغرق فيه
اوضح من نور الشمس الصبح وضئ نجوم فى انصاف الليل
ابسط من انى افكر فى اللى مجاش او هل لينا عودة
انا لما بكون متضايق بشكى الهم لبحر واغازل موجة
..
فا هتفرح لو متضايق
كل القصة الموت عالرايق
سبنى لحالى معدتش طايق
سكر وخمرة عاوزنى انا فايق
لامؤاخذة يعنى .. حياتى ملكى وغيرى سايق
اول اوسكار فى التعب كسار احزانه نزلت عالبطايق
..
كل حاجة اتعرضت عالمشاع وعرفنا الجانى
كل حرف اتكتب جوا شات بقا صعب اكتبه تانى
يمكن .. مش كل صيدة صاحبها اتقال عليه قناص
انا مش ضعيف انا غلطى كتب قصصنا دى باقلام رصاص
.
وكله اتمسح والجاف دا جاف جدا على حد زيي
معدتش حمل احمل جسمى تعب بعد تطوله دقنى
مش بالساهل .. انى انسي اربع خمس سنين فا استنى
سكت .. بس مازال جوايا كلام متقالشى
..
تمام .. قبل ما تمشى بس ردى الباب شوية
بلاش تسيبيلى شئ هنا ليكى يريت متساليش عليا
حاولى تنسيني .. او زى ما بتقولى حبى غيري
وانا هبطل اكلم القمر بليل واتغزل وفيكى
..
وعلى ما اذكر .. ابويا قالى الدنيا مش للفقرا
الدنيا حظوظ وانا زهرى باين مع عويل حريف فى الدومنا
مبهزرش .. فى شئ غريب حياتى فين
من كتر بعد البشر عنى حاسسنى شنطة بكتاب دين
..
محسوبك جبل .. ما بتهزوش عواصف
بقول تمام انا لما اتسال ضهر لصاحبى ناصف
سالك مش معوج طريقى مبختارش الا العدل
فى ضهرى عينين فا لو على حقى كدا كدا جايلى اتكل .. خالصة
..
دايرة .. وكل لفة تشد لفة
مفيش عرسان ولا كوشة ومع ذلك شايفها زفة
باعت للدنيا الف سلام وسلام .. فا يلا سوق
فى زمنا الحيوانات يتباهو بكون اصلهم ولاد سوق
..
كل حاجة اتعرضت عالمشاع وعرفنا الجانى
كل حرف اتكتب جوا شات بقا صعب اكتبه تانى
يمكن .. مش كل صيدة صاحبها اتقال عليه قناص
انا مش ضعيف انا غلطى كتب قصصنا دى باقلام رصاص
.
وكله اتمسح والجاف دا جاف جدا على حد زيي
معدتش حمل احمل جسمى تعب بعد تطوله دقنى
مش بالساهل .. انى انسي اربع خمس سنين فا استنى
سكت .. بس مازال جوايا كلام متقالشى
