عده يوم اتنين تلاته وانا موهوم
قالو إن الحب الحل انى اقوم
طلع مبيجبش غير الهموم
الناس زى تعابين بتلدغنى سموم
الأربع حطان هما سجنى
الواحد كان نفسه فى حياتو يبنى
مشيت ورا قلبى و خيبنى
مشيتى و سبتي قلبى فى فروق
حياتى معتمه مبقاش فى شروق
دخلتينى فى حاله مفيهاش رجوع
لو رجعتى هترجعى النور
قلبى واسع كان يكفى بحور
ضيقتى مبقاش يكفى جحور
بتكلو فى بعدكو زى الأسود
الحياه بقا فيها غموض
مجهوله الهويه
مبقاش ليا صمود
بقا فيا غل
و بقا فيا جحود
فيضان فى دماغى مش بيروح
بفكر فيها دايماً مش بتدوب
اتعلمت مبصش للشكل و ابص للقلوب
فقدت الأمل انى انساكى و مش لاقى حلول
عمرى مفكرت الأجئ للحبوب
امنيتى انى اخش جوه عقول
راضى عن حالى و راضى عالمكتوب
من ناس الغداره بقيت على طول مذهول
حاسس بتعب حاسس انى مشلول
حاسس بحزن حاسس انى مغلوب
خسرت صحابى و بسأل ليه مذلول
يا صاحبى ضربت الضربه
من غير حتى ما متقول
