بَعَانِد فِكرة المِتْسَاب عشان أهدى
وبَجبِر عقلى فى غيابك يكون نسَّاى
يقولوا إن إنتى سبتينى دى تتعدا
لكن يتقال كِرهتينى تعدِى إزَاى
شهادة حق من غِيرك بتتشاف الحياة وَاقفة
وده بيِجرح فى إحساسى ودى بتشمت وتتشفى
وأبَان هادى وأقول عادى يومين وتقابلوها معايا
يِفُوت كام يوم ويسألوا فين أقول أهى ساكنة جُوَايّا
بَطَمِن قلبى وبقول الوَجَع هيرُوح
تِرُوح أيامى ويطول الوَجَع ويزيد
بقيت بتمنى أعيش جَنبك وأنا مجروح
عشان مبقتش قد الجَرح وأنتى بعيد
بقول من البُعد متعبتش وبتعب كل ما بفكر
وأبَيّن إنى متسابتش عشان الشَكل مش أكتر
ما بين الضَعْف والتانى بقيت بتظَاهر إنى بعيش
ضِعفت عشان وحشتينى عشان مَبوحشكِيش
