طلّيت..من باب الدنيا لقيت..حضنك مفتوحلى بيت..و ليالى تعدى أجمل ما إتمنيت
ما نسيت..إحتياجاتى و رميت..طوبتى أو يوم ملّيت..إنك تسمعلى يا ربى لو صليت
دايماً بتقدر حالى وتحمينى و تصون القلب
و إن ضعفت روحى بتقوينى و يهون الصعب
و تمر فى وسط الضيقة تحليـــــلى مُر الأيام
من موت الذُل بتحيينى إملكنى يا رب الحُب
إزاى..أنكر و أكون نسَّاى..فـ سكوتى سِمع لنِداى..و عشان بيحب بجد قال أنا جاى
ودة مين..قلبه أبيض و أمين..طبعه حنِّية و لين..ولا فيه اللى بيتعِب فى البنى أدمين
دايماً بتقدر حالى وتحمينى و تصون القلب
و إن ضعفت روحى بتقوينى و يهون الصعب
و تمر فى وسط الضيقة تحليـــــلى مُر الأيام
من موت الذُل بتحيينى إملكنى يا رب الحُب
لو غاب.. تصبح دنيتى أغراب..دة اللى فتحلى الأبواب..من بعد التوهة رجِعت و قلبى تاب
أحباب..عِشرِتنا سوا فـ كتاب..إبتدى بضلال و عقاب..و نهايته فى الملكوت فى حضن الآب
دايماً بتقدر حالى وتحمينى و تصون القلب
و إن ضعفت روحى بتقوينى و يهون الصعب
و تمر فى وسط الضيقة تحليـــــلى مُر الأيام
من موت الذُل بتحيينى إملكنى يا رب الحُب
