انا صحبى حكايتو تبكى القلب وكل يومين يتجرح
وبينسى همومه بكتر الشرب وحالته حوار يتشرح
محبوس مع حزنه وناسى امتى اخر مره فرح
وسمعتو بصمت حكالى وفضفض ازاى روحه بتدبح
اول غلطاته بسبب الفقر اما الدنيا اتقفلت
البنت اللى بجنون حبها اتلط معاها وغلط
الحب اختفى رخصت ف عينيه علشان وياه كملت
البنت انتحرت شال ذنبها وحياته اتبدلت
قلبه فى بحر هموم غرقان
ابيض واسود مش الوان
بقا بيشوفها ف كل مكان حاسس بالذنب
كل ما يهدا وباله يروق
يرجع قلبه يحس بشوق ينساه بالشرب
خد سنتين عايش فى عزاب
تأنيب ضميره جابلو اكتئاب
فهم الدرس اتطعظ وتاب رجع انسان
اول ما حس زوال السم
وابتدا جرح القلب يلم
قال الاهم فى كل مهم اعيش فى امان
من بعد ما كان مدمن للكاس ومصاحبو مبيسبهوش
اتحول بقا انسان تانى لو شوفتو متعرفهوش
بينقى صحابو وقافل بابه وحتى مبتشوفهوش
ولا قاعده قهوه ووقفت ناصيه وشله وكام ملطوش
تجري الايام وتعدى عليه وكأنه تابوت مقفول
كل اما يقابل واحده وتعجب بيه بيرد يقول
انا اسف جدا منفعكيش ووجودك مش مقبول
احلالى اعيش مع حالى اكيد عن نفسى يدوب مسئول
بس الحب ده مش قرار
ولا بأدينا ولا اختيار
وادى صاحبنا حياته راقت
لما الفلوس وياه زادت
بزنس مان ليه مقام ثابت وقدره غريب
قابل بنوته بالصدفه
لما لمحها كانت واقفه
شاف ضحكتها من اللهفه راقبها بعينه
بعد شويه لقاها جتله
وقفت حبه وبصتله
قالها معجب ضحكتله والباقى عرفينو
وبسرعه ياناس دخلت قلبه وعشقها بشكل رهيب
وبقى بيتمنى تكون جمبه عن عينه ولا لحظه تغيب
بينه وبين نفسه الل حصله زمان بيقول ده نصيب
عايز المره دى يراعى ربنا متشوفش معاه تعزيب
من حبه وثقته الزايده بقى بيديها امان بسهوله
وكمان خلاها تدير اعمالو وليها الكلمه الاولى
وف يوم مضيتو على كل املاكه وهو عينيه مقفوله
اول ما اكتشف انه اتغفل بقى يصرخ مش معقوله
واما سألها خونتي ليه
قلبى يحبك تجرحيه
وبعين واسعه ترود عليه بخلص تار
فاكر بنت زمان حبتها
عاشت ليك معظم دنيتها
اللى انتحرت لما رميتها
ف بحر العار
كانت اختى وماليش غيرها
غدرك بيها جاب نهايتها
وانتحارها ده غلطتها ودخلها النار
حس كرامته ف عينيه بتنقص
مد ايديه جاب مسدس
ف طلقه بتطلع روحه تخلص حب انتحار
