برقص روی جنازه که خون شتک بزنه
نذار صدای کمک کن بهت کلک بزنه
نگاه نکن به سرنگی که خون مشکی داشت
که غرق بوی تعفن میخواد کپک بزنه
بذار شکنجه گرش تا میخواد کتک بزنه
که روی زخم اسیرا فقط نمک بزنه
بگیر دستمو دختر بذار رهبرشون
دلش برای یه رقص دوتایی لک بزنه
بچرخ و تاب بده شب پر از تب و تابه
نترس ازینهمه ضجه از اینهمه لابه
صدای سازو بلند کن کسی پی ما نیست
فقط من و خودتیم و خدایی که خوابه
که باد هرچه قراره برای ما بادا
به فکر پای چپت باش و رقص لامبادا
یک به چپ یکی از راست بعد ازون چرخش
که ریتمو دارم و داری دارام دا دام دام دا
دوباره آخر قصه است و آخرش ماییم
چقدر خوبه که ما بیخیال فرداییم
بلند بگو که حرومزاده من نمیمیرم
برقص تا که بدونن هنوز اینجاییم
برقص
این قشنگترین شکل اعتراض توئه
برقص
صدای عربده لای گلولهها گم بود
شکاف جمجمه از ضربههای باتم بود
که گریه دار تر از هرچی گاز اشک آور
بیوگرافی این روزهای مردم بود
ببخش حجلهی امشب شبیه تابوته
که سرمه ی چشتم از زغال و باروته
صدای سازو بلند کن گرا بده به همه
سکوتو بشکن عزیزم سرم پر از سوته
که خون روی لباتم شبیه ماتیکه
نترس مثل همیشه صدای شلیکه
اگرچه این شب خونی همیشه تاریکه
برقص آخر خطه طلوع نزدیکه
بچرخ چرک لزج رو بپاش روی زمین
لگد کن اینهمه کلت و کلاش روی زمین
بگیر دستمو دختر برقص و مستی کن
که آخرین شبمونه نباش روی زمین
به یاد کل چریکای تو وطن پاشو
به جای عاقبت گاو مشت حسن پاشو
اتل متل به حسن یا توتوله خنده کنیم
که زیر نور هزاران گلوله خنده کنیم
هزار لاشهی عندالمطالبه اینجاست
به جای مهریه آیا قبوله خنده کنیم
به سوت ممتد هر انفجار گریه کنیم
به انتقام تو از روزگار گریه کنیم
به صبح خونی فردا به آخرین تانگو
به بالهی ابدی روی دار گریه کنیم
که ناامید بشیم از فرار خنده کنیم
بکوب پا به زبونهای از گلو بیرون
به گوشهای عفونی به خلط آویزون
به پارههای جگر حنجر دریده شده
که آرزوست رقص میونهی میدون
صدای زوزهی کشدار گلهی گرگا
برای خوردن ما نیست، حکم ساز توئه
اگرچه بوی جسد پخشه لاشخورا اومدن
صدای اینهمه کرکس گروه جاز توئه
برقص
این قشنگترین شکل اعتراض توئه
برقص
این قشنگترین شکل اعتراض توئه
چه رقص نور قشنگی منوری که زدن
میون صحنهی تاریک امتیاز توئه
که قبل ازینکه کلاغا چشا رو نوک بزنن
نگاه صدتا جنازه به رقص ناز توئه
برقص
این قشنگترین شکل اعتراض توئه
برقص
این قشنگترین شکل اعتراض توئه
برقص