کدامین غمت را به آیینه گویم

چگونه بگویم چگونه نگویم

بمان کنج خانه غریب زمانه

که اینجا ز مردی نبینی نشانه

از این قوم صد‌دل که جهل‌ند و انکار

دو رو مثل درهم پی دین و دینار

ترا این جماعت کجا می شناسد

دل تنگ غربت ترا می شناسد

مرا گریه آید ز سوز نهانت

نه از بیم دشمن که از همرهانت

چه گویم چه دیدی چه دردی کشیدی

از اهل زمانت امان از غمان‌ت

چه خط و نشان ها چه زخم زبان ها

تو و شهر رنگ و دل مهربانت